Spektakl ft. PishOne Lyrics

Wciąż zamykam oczy, by zebrać się na odwagę

Ale nie wiem co zrobić dalej, gdy mam kierować stadem

Odkrywam myśli zamęt, ustawiam na miejscu wiarę

Własny kąt jak fundament, krok w drodze po diament

Szlifuję skałę, muszę być nią na stałe, nie ma innej opcji

Ciągły konflikt w sercu być dzieckiem kontra dorośnij

Wy dorośli ? Jak się macie tak na prawdę pytam wprost

Bo widzę smutne twarze zakryte parawanem trosk

Mam dość, kiedy patrzę w ekran, słucham problemów od zawsze

Uciekam tam, gdzie spokój, stąd pochodzi mój charakter

Odbijam światło, zanim zgasnę ciemność przyniosła mi prawdę

Więc jednoczę odległości otwierając się na skalpel

Błysk, wszechświat, operacja serca, nieznane następstwa jeszcze

Cios, kłamstwa, rytm tańca, lęki, przemijanie, dreszcze

Symbolika walca, dwójka ludzi na scenie magia, więcej

Czar prysł, razem z nim my, odkrywamy to co konieczne

Wdech, wydech spowolnienie poruszania serca

Najchętniej zostawiłbym ciszę, zaczyna mi brakować słów

By wydobyć jak to widzę, gdy przyspiesza mi puls

Dzielę się tym, co mam, zanim zginę, twórczość przynosi lawinę

Zapisuję tekst z przestrzeni zostawiając gdzieś sentyment

Sen też minie, nawet koszmar, przypomina o tym życie

Pragnienia jego częścią, nadal kocham Ciebie skrycie

Odczytane znaki dobra, przytłoczenie to ubytek

Między tym, co chcę osiągnąć a znaczeniem kilku liter

Niosę to już tyle czasu, nie wiem jak mógłbym odpuścić

Poznałem pełen zasób, od spełnienia, aż do próżni

Nie jesteśmy tacy różni, głównie to nam się wydaje

Że potrafimy lepiej wskazując na cudze twarze

Prawda chowa się na zdjęciach, w jej objęciach zakłamanie

Co innego tym pozostać, nie pokazać na ekranie

Coraz bliżej izolacji odkrywam ile w tym piękna

Zdołałem przejść już tyle mimo wagi, jaką ciężar

Wdech, wydech odprężenie lekkość spektakl