Letargo Lyrics

Devir unha partícula luminosa nun fondo abisal.

Na experiencia deste caos profundo topei un punto de ancoraxe,

E lancei unha mirada de medo e respecto dende este palco de honra.

Rompín a partitura, e a emoción volveu tornar en pranto.

Nunca foi o mesmo o mapa que o terreo,

Así como tampouco conquistar é coñecer.

A incógnita, un pequeno brote nun esgallo leñoso, en días sen choiva e sen sol.

Unha esperanza vana, pero unha esperanza polo menos.

Un pequeno agarre en caída libre, pero un agarre polo menos.

Nubes negras afogan o sol; unha faísca de vida aparece.

Entre cheiro de lixo e graxa, unha maquinaria onde danzan os ratos.

Rematamos de cargala cruz para vagar en despachos.

Como fuxir do desánimo sen caer no orgullo?

Un lapso de morte e un pulso de azares.

O vento soprando nunha noite de xasmín.

O nacemento dun can sobre cemento espido.

O son do atlántico a finais de abril.

As mans tendidas nun festín para compartir.

O camiño á luz é de frío e feridas.