Retrospekcja ft. Nicole Tymcio Lyrics

Moja ścieżka nie Eden też nie sieczka

17 września 1992 jestem

Doceniłem ten dar po trzydziestce

Mknę w dal jak na setkę życie jest bezcenne

Z sentymentem zerkam wstecz na nie dziś

Przemieszały znacznie się nasze szeregi

Drogi rozeszły się gdzieś po wszystkich stronach globu

Nawiedzasz we śnie mnie ziomalu znowu

Widzę zdjęcie na fejsie pamiętam Cię inaczej

Dziś przybyło nam parę zmarszczek raczej

To naturalne obrazy jak na płótnie

Niech to będą ślady które zostawił uśmiech

To moje konkluzje do bitu sobie gram rap

Ty nosisz garnitur bo w tym wieku wypada nam tak

Nie czyni człowiekiem szata to stara prawda

W oczy mi spójrz i zobacz co mam tam

Ten wspomnień czar tu nadal we mnie trwa

Jak mogłabym to przeżyć jeszcze raz

Wzięłabym tą samą kartę bo dzięki temu widzę prawdę

Mój świat to definicja wszystkich ran

Wstyd mi za obojętność jaka była we mnie kiedyś

Patrzyliśmy ostatni raz na siebie wtedy

Moimi nie były twoje problemy

Dziś podałbym ci rękę by nie patrzeć jak leżysz

Się zmienić jest trudno wiem dobrze niestety

Niektórzy odwdzięczyć lubią się nożem w plecy

Płyną z duszy te wersy a te łzy gdzieś pomiędzy

Bólem i szczęściem mówię sercem

Każdy wers ten wiersz jest możliwością aby

Coś powiedzieć na głos gdy brakuje odwagi

Wstydzę się nienawiść dziś wiem że ci jest przykro

To nie mógłbym się bawić i mówić że tak wyszło

A za wszystko co mam jestem wdzięczny co dnia

Nie walę w piec ale dorzucam do ognia

I niech się tli nadzieja i rozświetli drogę wam wszystkim

Pozdrowienia od Wiśni

Ten wspomnień czar tu nadal we mnie trwa

Jak mogłabym to przeżyć jeszcze raz

Wzięłabym tą samą kartę bo dzięki temu widzę prawdę

Mój świat to definicja wszystkich ran