Noima Lyrics

Ότι και να χάσεις στη ζωή σου να θυμάσαι πάντα μένει

Το πως θα αντιδράσεις και θα νιώσεις σχετικά με καταστάσεις

Σου 'πα θα αντέξω μη φοβάσαι το τι θα έρθει

Έχω βρει ένα νόημα, έχω στόχο την αγάπη

Το τι θα σου συμβεί μην προσπαθείς να το ελέγξεις

Θα το δεχτείς σαν τις συνθήκες που γεννήθηκες κι υπάρχεις

Αξιοποίησε τις, διάλεξε το τι θα κάνεις

Μου 'πα αυτό αρκεί για να συνεχίσεις να γράφεις

Δεν τα πάω καλά με το χρόνο είμαι ο χειρότερος

Και χρειάζεται σε όλους μας μπόλικος

Μα σε μένα χρειάζεται λίγος λιγότερος

Αυτός ο πόνος μου φαίνεται γνώριμος

Δεν τα πάω καλά με το προαίσθημα

Στο συν των μαθηματικών μόνο έμεινα

Πέφτω έξω συχνά και δεν ξεκολλάω εύκολα

Μου τη σπάει ό, τι δεν είναι στην εντέλεια

Πόσο θέλω να σου σπάσω αυτή τη φούσκα

Γιατί θα είμαι εκεί από κάτω μπας και σε πιάσω

Είμαι κοντά στο να τα φέρω όλα τούμπα

Μα και κοντά στο πάτωμα να τα αδειάσω

Ότι και να χάσεις στη ζωή σου να θυμάσαι πάντα μένει

Το πως θα αντιδράσεις και θα νιώσεις σχετικά με καταστάσεις

Σου 'πα θα αντέξω μη φοβάσαι το τι θα έρθει

Έχω βρει ένα νόημα, έχω στόχο την αγάπη

Το τι θα σου συμβεί μην προσπαθείς να το ελέγξεις

Θα το δεχτείς σαν τις συνθήκες που γεννήθηκες κι υπάρχεις

Αξιοποίησε τις, διάλεξε το τι θα κάνεις

Μου 'πα αυτό αρκεί για να συνεχίσεις να γράφεις

Πόσο θέλω να μην έχω καμία ανάγκη

Μα καμία απόλαυση τότε δεν θα χα

Παραμένω συχνά σε κάθε μάχη

Με την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει πάντα

Έχω ένα σώμα που έχει πάνω 7 ράμματα

Που αγαπάει και πονάει τακτικά

Που προπονείται μαζί μου τα χαράματα

Που δεν δοκίμασε ποτέ ναρκωτικά

Έχω ένα σώμα που ταξίδεψε το χώμα

Που μ' αυτό ήθελα να νιώσω μα δεν πρόλαβα

Ήθελα να ζήσω μα το ξέχασα

Τώρα έχω ένα σώμα που έχει γίνει ένα πτώμα

Ότι και να χάσεις στη ζωή σου να θυμάσαι πάντα μένει

Το πως θα αντιδράσεις και θα νιώσεις σχετικά με καταστάσεις

Σου 'πα θα αντέξω μη φοβάσαι το τι θα έρθει

Έχω βρει ένα νόημα, έχω στόχο την αγάπη

Το τι θα σου συμβεί μην προσπαθείς να το ελέγξεις

Θα το δεχτείς σαν τις συνθήκες που γεννήθηκες κι υπάρχεις

Αξιοποίησε τις, διάλεξε το τι θα κάνεις

Μου 'πα αυτό αρκεί για να συνεχίσεις να γράφεις

Τα χα όλα θαμμένα βρισκόμουν σε τέλμα

Καταπιεσμένα τα θέλω και μένα και σένα

Έλα να κολλήσουμε πάλι μαζί τα σπασμένα

Μου φτιάχνεις τη μέρα, τα 'χω όλα στημένα

Μα όχι όλα λυμένα, έχω διάθεση όμως κι ο πόνος

Όταν σε βλέπει σαστίζει φοβάται βρυχάται

Και υποχωρεί ολοένα

Βγάζω λοιπόν το μανδύα χτυπάει η καρδιά σου ταχεία

Δεν πιστεύω καν στη μαντεία

Καμία κακία

Όπως κι αν έρθουν τα πράγματα ηρεμία εν τη καρδία

Στην έρημο η δίψα δεν είχε σημασία

Δεν κατάλαβα καν ότι υπήρχε

Κυνηγούσα τη γαλήνη με μανία