Brainstorm ft. Esfalmenos Kodikas & Dose Lyrics

Τη φτέρνα μου διαπερνά της ζωής το βέλος

Και παραδόξως είναι ήρεμο το τέλος

Κοίταξες τις κόρες μου και μου είπες ευθέως

Πως έσβησαν οι νότες και ξεχάστηκε το πένθος

Φεύγει ο καιρός και δεν κλονίστηκε η πίστη μου

Τι να μου κάνει ο χώρος άλλου ενός δίστιχου

Του καλού η αξία ωχριά μπρος στου καλύτερου

Σηκώνομαι ξανά και βάζω όλη την πυγμή του νου

Ελπίδα συχνά εξ ενός ανθρώπου περήφανου

Όλο είμαι στο σπίτι πάραυτα δεν νιώθω σπίτι μου

Σε είδα να πνίγεσαι μέσα σε μια κουταλιά νερού

Και πήρα το κουτάλι και το άδειασα στη λίμνη μου

Του ήλιου η δύση λέω πως με ηρεμεί

Μα φοβάμαι τι θα ξημερώσει την ανατολή

Η γη τραβά το στήθος μου ή το στήθος μου τη γη

Αφού δεν ξέρω πλέον τι απ' τα δυο είναι πιο βαρύ

Κάνουμε τους ήχους να παίρνουνε μορφή

Χάνομαι σε μύθους και δεν έχω επαφή

Ξύνουμε τους τοίχους δεν υπάρχει διαφυγή

Λύση άλλη δεν βρήκα κι έτσι βάφτισα αυτή

Κοίτα στα δύσκολα πάλι

Η ελπίδα στο βλέμμα αν λάμπει

Που να δεις έχω σκυμμένο κεφάλι

Και βράχηκε το μαξιλάρι

Άσσο όταν φέρνει το ζάρι

Χτίζονται νεύρα από ατσάλι

Μα κάποιες φορές ούτε αυτά είναι αρκετά

Και ο μουντός ο καιρός σε φρικάρει

Το κεφάλι όταν λίγο σαλτάρει

Και στου χθες τρέχει πάλι τα λάθη

Θυμάσαι για λίγο η λάμψη πως είναι

Και τα δάκρυα σου χαλάλι

Βγάζω απ' την τσάντα το κιάλι

Και ψάχνω από 'δω ως το φεγγάρι

Κι όμως τη λάμψη δεν βλέπω κοντά

Κι ίσως όλα να είναι μια πλάνη

Τη φτέρνα μου διαπερνά της ζωής το βέλος

Και παραδόξως είναι ήρεμο το τέλος

Κοίταξες τις κόρες μου και μου είπες ευθέως

Πως έσβησαν οι νότες και ξεχάστηκε το πένθος

Απ' το μυαλό πιεσμένος καταρρέω σαν αστέρι

Στο χώμα παγωμένος και είναι μέρα μεσημέρι

Μαγκώνουνε τα γόνατα, συνθλίβουνε οι σκέψεις

Σκαλώνουνε τα σώματα που δεν προφέρω λέξεις

Ατυχία που δεν εγκρίνανε πως σφράγισα τη λύση μου

Ησυχία όλοι κάνανε και άκουσα το χτύπο μου

Τα πάντα όλα έχασα αλλά γλίτωσα την πίστη μου

Τριάντα εφιάλτες είδα και ηρέμησα στον ύπνο μου

Τη φτέρνα μου διαπερνά της ζωής το βέλος

Και παραδόξως είναι ήρεμο το τέλος

Κοίταξες τις κόρες μου και μου είπες ευθέως

Πως έσβησαν οι νότες και ξεχάστηκε το πένθος