eulogise me Lyrics

Γεννήθηκα σε λάθος χώρα, με λάθος χρώμα,

πολύ ακριβά το χρέωσαν και το πληρώνω ακόμα.

Το σπίτι μου δεν το θυμάμαι χρόνια περάσανε,

το καΐκι κ ο λαθρέμπορος γεράσανε.

Το βιος μου το πήρε η θάλασσα κ ο πόλεμος,

συγχώρεσα, πριν η αγάπη γίνει όλεθρος.

Το κεφάλι έσκυψα, ημέρευσα κ πάλεψα,

να ζήσω ειρηνικά μία ζωή που δε τη διάλεξα.

Ξάφνου ένιωσα ένα μαχαίρι στο λαιμό μου

και πρώτος το φασίστα σκότωσα για το καλό μου.

Γεννήθηκα με λάθος όνομα, στο λάθος σώμα,

οι γονείς μου περήφανοι μα εγώ κάτω απ το χώμα.

Δεν έφταιγαν, δεν ξέρανε, δεν καναν λάθος,

μα εγώ υπέφερα απ τη ντροπή κ από το πάθος,

βλέπεις έβραζε μέσα μου, κόντευε να με λιώσει

αναρρωτιόμουν πότε το μαρτύριο θα τελειώσει,

πήρα ανάσα κ τους είπα, δεν με λένε πια Ηλία

αγαπήστε με το ίδιο κ ως Μαρία,

μα αηδία στο πρόσωπο τους μόνο κ το αμάρτημα δικό μου,

αλλά προτιμώ όσο ζω να τιμώ τον εαυτό μου.

Ευλόγησε με γιατί αμάρτησα

Γεννήθηκα λευκός προνομιούχος κ υγιής

στα κοινωνικά πάθη μεγάλωσα επιρρεπής,

μορφώθηκα, σπούδασα όλα τα έκανα σωστά

μα κανείς δεν μετρά όλα τα βρήκα μπροστά.

Παντρεύτηκα, παιδιά έκανα, άνοιξα σπίτι,

το κοινωνικό πρέπει μου βγήκε απ τη μύτη.

Περικοπές, κρίση κ ανασφάλεια.

Πάλευα ζωή να φτιάξω κ κάηκα.

Καλό παιδί μια ζωή ,κοίταγα τη δουλειά μου,

τώρα αμάρτησα κ κλέβω για να φάνε τα παιδια μου.

Γεννήθηκα κ γεννήθηκε ο πόνος,

κανονικό παιδί άλλα έδειξε ο χρόνος.

Ποτέ δεν ταίριαξα, ποτέ δεν άντεξα, ποτέ ακούς?

Ήμουν απέθαντος λυγμός μες τους θνητούς.

Κάθε μέρα που περνούσε πόναγα παραπάνω,

δεν έπαιρνα ανάσα, νόμιζα πως τα χάνω,

μίλησα κ φώναξα κ ίσως να άκουσαν

ίσως κ αυτοί να μην μπορούσαν να κουράστηκαν,

να με συμβουλεύουν μια ζωή για το καλό μου

κ απλά αμάρτησα κ σκότωσα τον εαυτό μου.

Ευλόγησε με γιατί αμάρτησα