Huzurdu Senin Adın (Vakt-i Sükut) - Huzur & Terapi Şiirler Lyrics

Huzurdu senin adın, dünyanın rengini değiştiren

Neydi seni bana bu kadar sevdiren

Ne sende kalabiliyorum artık

Ne de gidebiliyorum

Zaman çok acımasız

İçimde susturamadığım

Hıçkırıklara boğulmuş bir çocuk

Dizlerinden kırılmış umutlar

Bırak koşmayı, adım atacak hali yok

Üzgün, yorgun, kırgın

Hayır! Sana değil kendine biraz da kızgın

Vakit ne vakti hiçbir önemi yok artık

Kalbimde nasıl bir yer edindiysen

Öyle bir fırtınalar kopardın ki

Anlatmaya ne alfabe ne mürekkep yetmez

Kendimi nerelerden topladım bir bilsen

Kimi zaman müebbet yemiş bir mahkum

Kimi zaman da kanadı kırık

Gökyüzüne hasret bir martı gibi desem

Bu koca şehrin manzarasının soğuduğu

Unutulmuş bir masada

İçince 40 yıl hatırı kalan

Bir fincan kahve gibi desem

Anlar mısın ki

Ne desem fayda etmez biliyorum.

Şunu da bil ki; Son nefeslerini veriyor sana yüreğim

Kalbimdeki yerin ise

Değeri yüksek bir antika gibi ulaşılması güç

Seni sana öyle bir anlatmak isterdim ki inan kendinden utanırdın

Artık kırıyorum kalemimi

Buraya kadar bitti

Alfabede harfler hokkada mürekkep bitti

Gökyüzüm maviydi ve en sevdiğim renkti

Mavimde bitti

Merak ta ettim bak şimdi

Söylesene Senin gökyüzün hâlâ mavi mi

Şiir: (Lâl) Laedri