Kahperengi Lyrics

Ailen seni sindirmiş boynun büküktü, bir anda kraliçe oldun

Açıkladım istediğim berraklığı sana ama kuralları bir kenara koydun

Neyse ki sana layık değilim derken bir kere olsa dürüst oldun

Kendini ezdin sürekli yanımda ve kabahati yine bana buldun

Israrla anlattım eşitiz diye ama baş tacıyım ana sorunun

''Herkes beni suistimal etti!'' bu da kendine yazdığın oyunun

Herkesin misillemesini bana attın ve de bükülmedi o ince boynun

Şimdi diyorum sana drama-queen ama lütfen bana uzakta bozulun

Nasıl sevicen kendini söyle

Verdiğin bir sözü bile tutamazken

Kendini bile yüz üstü bırakırken

Öz saygıdan bihaber dolanırken

Nasıl yaşanır lan bir ömür söyle

Yine anlattığın kişi bile olamazken

Onuruna tutunup taşıyamazken

Daha yalanını başucuna koyamazken

Kim olduğunu bilmişsin ya da hissetmişsin ne fark eder

Seni yargılayan yanlış, doğruluğunu kül bahşeder

Bedenine Japon girse harakiri gün saymış der

Onurun yüzüne baksa cinayete gün belirler

Sandım, herkes dürüst ve de

Kandım, saf bir acizlikle

Taptım, yalan olmayana

Kaldım, yine benliğimle

Sandım, herkes dürüst ve de

Kandım, saf bir acizlikle

Taptım, yalan olmayana

Kaldım, yine benliğimle

Sen iradesiz bir bağımlısın ve ilk olarak da yalanlara

Adımların hangi yolda bedenini taşıdıysa kapladın her yeri dumanlara

Ağzınla büründün birçok role ama beyaz desen bile dilin kara

Biri sorsa yardım etmek hobilerin arasında, sonuç çıkar olunca gözün kara

Nasıl içten gülücen söyle

Bir gözün hep arkayı gözetirken

Her güne yeni bir kimlik üretirken

Bencilliğini beş öğün tüketirken

Nasıl kendine hayat örücen söyle

Her amacına dramayı itelerken

Mutsuzluğu her köşede kovalarken

Kendine bile tahammül edemezken

''Yetersizim, yaşayamam, ben canıma kıycam'' aynen

Kalp masajı yapmam sana yürüdüğüm yolda ölsen

İster alın ister geç ben hepsini söyledim kalben

Hak etmeden başa geçen hak ettiğimi vermez zaten

Sandım, herkes dürüst ve de

Kandım, saf bir acizlikle

Taptım, yalan olmayana

Kaldım, yine benliğimle

Yandım durdum gündüz gece

Baktım yoktu çıkış bile

Battım kara derinine

Daldım sonumu bile bile

Kazdım hülya ve ötesine

Tanrım artık gül yüzüme

Yaktım düşleri ölesiye

Vardım kimsenin gölgesine

Sandım, herkes dürüst ve de

Kandım, saf bir acizlikle

Taptım, yalan olmayana

Kaldım, yine KENDİMLE