Ár ft. Reo & Mr.Mati Lyrics

AMD, non hai contos de fadas

Podes telo todo ou ficar sen nada

Voando baixo, cos soños ben arriba

Percorrer co meu rap América Latina

Puta presión, puta ansiedade, quero ár

Unha infancia libre, un paseo canda o mar

Cada mes non máis de tres días iguais

Avanzar xa en dereitos sociais

A vida apenas me dá tempo pra facer nada

A miña axenda coma un corrupto, fiscalizada

Regálame as túas horas, non Gucci ou Prada

Lévame a ese sitio que soñas de madrugada

Onte ti ves un futuro, eu véxoo todo gris

Non nacín pa prota desa película

Prefiro sacar un seis con cinco e ser feliz

Que vivir amargado coa matrícula

Vou a desvincular o teu pescozo da clavícula

Nese movemento circular que se estipula

Cando comezo a articular frases ridículas

Complexas, coma fusión de partículas

Señor profesor, tiña razón no

Que dicía antes

O tempo deulle a razón, son un cantante

Seguro que isto non me sacará adiante

Pero ser quen non es si que é frustante

E paso de largo se insultan porque non

Podo mirar cara atrás

Outro día máis que estou vivo

É outra nova razón pra loitar

Quero aproveitar cada instante pero

Tamén anhelo poder parar

Agora si

Xa parei a respirar

Sinto que volve percorrerme o ár

Volvín ser neno a base de madurar

Dálle unha volta, fíxenche pensar

Non sei se pillas as refes que che deixo no ár

Pois no camiño a fatiga claro é algo normal

Levo tempo querendo parar a respirar

Que o final xa o sabes, é para todos igual

Que xa non serei neno, isto sona algo louco

Onte só tiña trece, e hoxe vinte poucos

E se me descoido, non me queda tanto ah

Pero aínda me queda moito

E a conta a deber que sempre sube

Miña obsesión non se me pasa

Antes pensando no que puiden

Agora, buscando o que me relaxa

Xa parei porque non podía máis

Era depresión, non era un baixón sen máis

Rompín co de facer o que querían os demais

E non gardo as ganas de chorar xamais

E aínda de cando en vez saco algo pra Youtube

Mimando letras, 7 AM no autobús

Gastando en gravacións e beats o diñeiro

Que tería que aforrar pra poder paghar a lus

Pero que lle fágo mama?

Se nacín poeta, se de souvenir traédesme libretas

Foi gracias a isto que non me metín ós petas

Que eu quero fluír co vento, como un cometa

O mundo perde o sentido

I eu o norte, quero baixar ao sur

Para voltar máis forte

O día que non poida viaxar polo mundo

Mellor asino miña morte

Non é un rap sen corte, é Amorodo

Non é só un EP, todo este pus saíume solo

Nunca corrín na vida e a pesar de todo

Tiven que parar que case afogo

Agora si

Xa parei a respirar

Sinto que volve percorrerme o ár

Volvín ser neno a base de madurar

Dálle unha volta, fíxenche pensar