Dinle İstanbul! Lyrics

Bıçak sırtı yaşayan herkes kavgayla başlar güne

Adalet yok!! Bir adam başına en az üç yavşak düşer

Üçer beşer devirsen bile bi' sert cisimle yerdesin

Kimse elini tutmaz; insanlık ölmüş, bak maktüle

Kayıt dışının en başında uyuşturucu satışı var

Şahlar bugün de piyonlarla zehri sokağa dağıtacak

Melek sandıkların aslında şeytanın ta kendisi

Bedeninden ruhunu çekip al!caklar, ayıl ulan

Üçlü sararlar, çekersin; ilk başında hoş gelir

Yerden kesilir ayağın fizik kurallarını boş verip

Derken haplanırsın ya da burun deliklerinde toz

Sonunda müptelasın işte, dostum; iyi bi' bok yedin

Tinercilere gider yapma, paran yoksa canın var

Küçük çocuk, elinde bıçak; paradoksa bakın yâ

Salıncakta sallanacak elinde paslı sustalı

Şehr-i İstanbul'un en ücra arka sokaklarında

Ömürler sönüyor senin çıkmaz yollarında

Çocuklar büyüyor o şefkâtli(!) kollarında

İstanbul eşsiz siluetiyle sırtlıyor gün batımını

Gelen geceyse örtüyor bu şehrin bütün ayıbını

Sabaha karşı gelişim aslen aşikâr bi' muamma

Bi' sokaklar bilir ve bir de yanıp sönen sarı ışık

Uykusuzluk çaresiz bir hastalık misali bende

Duygusuzluk had safhada küfürbaz ilahilerde

Ne zaman insan içine çıksam sinirim oynuyor

Ve kan bürüyor gözümü, önüne çekiliyor siyah bi' perde

Bi'çok yerde insanlık iflası beyan etmiş

Bilmez belki pek bi' kimse, adım başı kerhaneymiş

Park ve sahiller ön sevişmenin pâyitahtı

Bunun adı "modernizasyon" değil, resmen rezalettir

Dinle İstanbul!! Tiksiniyorum ben insanından

Yine de âşığım ve seviyorum seni temiz yanınla

Ne kadar kirlensen de bir yarın hep bembeyaz

Bin talibinden hiçbirine yâr olmamış gelin tadında

Ömürler sönüyor senin çıkmaz yollarında

Çocuklar büyüyor o şefkâtli(!) kollarında