Forests ft. Nos, Omen II/III & Carnals Lyrics

Ότι το αφήνεις μεγαλώνει λένε

Ότι δε λύνεται σε τρώει λένε

Το μίσος και το κόμπλεξ καίνε

Να γυρίσεις από το σκότος μια μέρα

Και να νιώθεις ελεύθερος

Περνάνε τα χρόνια αποφεύγω να ζω

Κλεισμένος σε μένα, κλεισμένος εδώ

Κάπως σαν να ζω σε κουτί

Και ένα κενό πάντα επικρατεί

Μεγαλωμένοι με πρότυπα σάπια

Με λούσα με μπίζνες και αμάξια

Μια δουλειά κ ένα σπίτι αντάξια

Και να τα έχεις κερδίσει επάξια

Πόσα αστεία μου μοιάζουν (πολύ)

τα κρύβουν, τρομάζουν και βγάζουν χολή

Εδώ το συναίσθημα πέθανε

Μετράνε μονάχα αριθμοί

Το χέρι δε δίνουν δίπλα

Ιδρώνουν και θέλουν την πίτα

Κοίτα φοβούνται να δέχονται ήττα

Και μένα μου φτάνει ένα φιλί μες στη νύχτα

Αλήθεια, πως γεμίζουν την ψυχή τους?

Τρελάθηκα

Λες και θα μείνουν για πάντα

Πως γίνεται να γελάνε?

Σιχάθηκα

Η αγάπη κερδίζει τα πάντα

Απ το παράθυρο, παρατηρώ, συμπεριφορές στην αυλή

Ένας αγώνας, πάλη εσωτερική, μέχρι την εκπνοή

Κάμποσα θέματα λυμένα κι άλλα τόσα που τα σέρνω με λουρί

Σκάβω να βρω τη ρίζα, άλλη φυτρώνει πιο κει

Ώρα τώρα έχω ψάχνω, τι άλλο μου έχει απομείνει

Άσε με να αναδυθώ, η αλυσίδα το πόδι μου σφίγγει

Αν ήταν γραφτό θα το πω μόνο γω

δεν μπορεί κανείς άλλος να κρίνει

Τελευταίος είμαι, σέρνω το χορό, οι υπόλοιποι έχουνε φύγει

Τσακωμένος με τη τύχη, δε ψήνει να μιλάμε

Γυρνάμε στη σφαίρα του χρόνου

Αλλά στα χέρια μας δεν τον κρατάμε

Ξεχνάμε ποτέ πως οι σχέσεις σα το γυαλί ραγίζουν και σπάνε

Προτιμώ ν αποτύχω σε κάτι, παρά να σου πω μες στα μούτρα φοβάμαι

Παλιό συνήθειες, το πιάτο γεμάτο με ζόρια με πικρές

Μαθαίνω το δάσος τη μέρα, κουβάρι γίνομαι τις νύχτες

It's art for the dark hearted

for those who embarked to conquer the uncharted

Honest to god, dog, I'm probably not solid

Lost in my thoughts' garden, constantly on guard

I thought I had found solace, but

I found calm when vomiting out songs

A part of me once loved, but somehow the dark flourished

Until the thorns in my garden became forests

And I became numb

Brothers became numbers, the others became hunters

It's either you wake up and change or you stay under

My hunger became rain and my pain became thunder

A man is measured by the way he reacts

Cause the way that he acts he can choose to change in a flash

So when your colors change from white into black

You have to find your way to find your way back

And that's a fact

I was blinded by the ease of my path

Eaten by the walls built on the fears of my past

But I, but I feel freedom and the sea through cracks

This is the moment when I cease or adapt

Breathe it in, we're going inside now

Goodnight, my love

If you could only see my forests grow

Goodnight, my love, goodnight.