Θερινό Σινεμά Lyrics

Χαρά θεού έχει η Αθήνα (πάμε βόλτα)

Δίνει τροφή σε μυαλά (τροφή για σκέψη)

Μάνα, να κοιμηθείς θα είμαι στη γύρα (στα λημέρια)

Στο θερινό σινεμά (νυχτερινές προβολές)

Σήμερα πήγα να δω μια ταινία

Το πήρα ποδαράτο προς κέντρο μεριά

Λέει πως είναι δράμα αλλά είναι και κωμωδία

Η επιγραφή του θερινού σινεμά

Χαμήλωσαν τα φώτα και έτοιμη η ατμόσφαιρα

Ξηροκάρπια και gin tonic μου πρόσφερα

Βούλιαξα στη καρέκλα και επιπρόσθετα

Γαρίφαλα και γιασεμιά στη μύτη μου ήταν δροσερά

Ένας πιτσιρικάς στην οθόνη μου ξεμυτάει

Μονάχα ένα μαγιό και σαγιονάρες φοράει

Δε ψάχνει την Ιθάκη, αλλά ψάχνει τη Χαβάη

Καναρίνια του μαθαίνουν να κελαηδάει

Πρωταγωνιστής και κασκαντέρ συνάμα

Γιατί η δόξα χωρίς δράση πάει τζάμπα

Είναι των βαθιά ρομαντικών τη ράτσα

Κρατάει πάντα ένα χαμόγελο καβάντζα

Κάρφωσε ένα ξύλο στην άμμο

Και αυτό για να βλέπει την ώρα

Έχει τη πλάτη γυρισμένη στο φάρο

Γιατί για να χαθεί δε βλέπει την ώρα

Δεν έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο

Γίνεται ένα με τα μποφόρια

Παγωτά και γρανίτες στον οισοφάγο

Και ανάσες για να φύγουνε τα ζόρια

Χαρά θεού έχει η Αθήνα (πάμε βόλτα)

Δίνει τροφή σε μυαλά (τροφή για σκέψη)

Μάνα, να κοιμηθείς θα είμαι στη γύρα (στα λημέρια)

Στο θερινό σινεμά (νυχτερινές προβολές)

Σε αυτή τη πόλη μια κουκίδα αδιάφορα ασήμαντος

Μ' αυτό το αλλάζουνε τα κύματα του ηχοσυστήματος

Ως τώρα είχε μια σκιά μεγάλου αναστήματος

Μα την αφάνησε απ' την αρχή του αφηγήματος

Ένας εσωστρεφής είναι που του αρέσει η έκθεση

Αυτή είναι που φέρνει του πάθους τη γέννηση

Για να τον δεχτεί ο κόσμος δεν έκανε έκκληση

Απλά βάρεσε τη προσοχή του στη φλέβα σαν ένεση

Δε τον νοιάζει η κοινωνία, τρώει χωνάκι στη Χονολουλού

Ρίχνει τη πρώτη ακτίνα του ερχόμενου πρωινού

Ακονίζει την αιχμή του πιο αιχμηρού ακόντιου

Μα το ρίχνει κάτω και λέει ''άντε κάντε ντου''

Αγκαλιάζει ουρανό, πλέει στα νέφη του

Χαζό παιδί που παραπατάει απ' το κέφι του

Αυτή είναι η ιστορία ενός νηφάλια μέθυσου

Που αντανακλά στην επιφάνεια του αμέθυστου

Είναι ένας ζωγράφος, βάφει με ακουαρέλα

Βουτάει μεσ' το βυθό και μεσ' τη λάβα τα πινέλα

Είναι ένας ζωγράφος, βάφει με ακουαρέλα

Βουτάει στα δάκρυα του και στο αίμα του τα πινέλα

Χαρά θεού έχει η Αθήνα (πάμε βόλτα)

Δίνει τροφή σε μυαλά (τροφή για σκέψη)

Μάνα, να κοιμηθείς θα είμαι στη γύρα (στα λημέρια)

Στο θερινό σινεμά (νυχτερινές προβολές)