Bezdroża

Bezdroża

> Wchodzę w bezdroża, gdzie kończą się ścieżki,

Tam, gdzie nie sięga wzrok ani ludzki krzyk w przestrzeni.

Idę przez mgłę, przez ciszę nieznaną,

Gdzie każdy krok to tajemnica, co w duszy się kładzie raną.

W bezdrożach nie ma znaków, nie ma mapy w dłoni,

Każdy wybór jak strzał w ciemno, los co nas dogoni.

Czuję wolność i strach, gdy stąpam po ziemi,

Bo tutaj życie to labirynt, gdzie wszystko się zmienia.