Soch

yeah, aaja सान्ति बिनाको यो घरलाई जलाएर या बस्नेहरु सबैको हत्या गर्छु,

आफूलाई छोडेर संसारको मात्र दुःख बुझ्ने यो मुटुलाई बन्चरो हानेर दुइ चिरा पार्छु।

एक्लोपनलाई भने घर बाहिर लगेर सबैको अगाडि जलाउनु छ,

खै त्यो सोच? सबै सुनी कता लुक्यो रात पर्नु अघि यसलाई भर्याङ्ग तल गाड्नु छ।

थाहा छैन फेरी रात परेपछि एस्ले मलाई कुन युद्धमा लग्ने हो,

पुरानै चोट भरिएको छैन फेरी कति ठाउँमा टोकी खाने हो।

अति भो पछ्याताप र डरको पर्खाल ले बनाएको यो जेल बाट निस्किनदे,

रात त तेरै हो हिम्मत छ भने लुकेको ठाउँबाट निस्किएर एकचोटि देखाइदे।

Each night I dance with the specters of my past, their cold hands wrap around my throat,

Choking on the ashes of the dreams I never grasped, in this silence, I am left to float.