TO HORIO MOU

Χρόνια τώρα ζω μακριά, από τον τόπο μου και το χωριό,

Πόσο μου λείπει η απλότητα, κάθε μονοπάτι και σπιτικό.

Άνθρωποι με ζεστές καρδιές, και το δάσος με το θυμάρι,

Το κύμα που μ' αγκαλιάζει, η ταβέρνα με γέλιο και χάρη.

Κυρία Αργύρω από δίπλα, με τα χέρια της μαγικά,

Στις δυσκολίες με στηρίζει, με χαμόγελο και αγκαλιά.

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, έχω ένα καταφύγιο ζεστό,

Όνειρα και αναμνήσεις, απ' το χωριό μου το παλιό.

Εκεί βρίσκω τη γαλήνη, και τη δύναμη να προχωρώ,

Στις αναμνήσεις του χωριού μου, την καρδιά μου ξαναζώ.