Królowa Dram

To była taka historia, nie zwykła, nie mądra, której zakończenie najchętniej bym zapomniał

I choć początku nie napisał by lepiej nikt to koniec wcale nie musiał taki być

Skradłaś mi serce pokazałaś jak żyć i jak szczęśliwym przy Tobie mogę być

Czym jest dom i rodzina, spokój, wytchnienie czy być dla kogoś po prostu marzeniem,

Twój uśmiech gdy widzisz mnie o poranku, czy blask twoich oczu na spacerze gdzieś w parku

Głos, który każdej nocy szeptał dobranoc a później budziliśmy się wtuleni w siebie rano

Zapomniałaś tylko, że słowa są jak pocisk i ranią a blizny już na zawsze pozostają

I choć czasem czegoś bardzo żałujemy są myśli i chwile, których wrócić nie możemy

Jednak byłaś i będziesz w moich snach jak Anioł nietknięta jak Królowa dram

A serce rozdarte jak spodnie na śniegu wyleciały przez drzwi jak nasze marzenia