Yalnızlığın Yazgısı Lyrics

Yalnızlığın yazgısı bozulur geçtiğim yerlerde

Kayaları bile deler yeşilliğim

Ot olur çiçek olur çoğalır sokulganlığı

Gücüm yetmese de hazana

El yazısı hatıralarla yeteceğim hazara

Bir tek kaktüs olmayacak hatıramda

Bir de deve hörgücü devenin Ama dikeni olacak

Suyumu kemirenler bile olacak üstelik

Ve dilleri ile yalayanlar geceleri… akçıl

Kurtlar olacak mesela gözleri ulumalarından uzun

Görmeleri benden kısa ışıkları kalın ve akçıl

Bakışları kar dansının bütün figürleri

Ve ölüme inecek kadar aç öfkeleri

Dişlerinde sivrilen duraksız geyik düşleri

Yüz yüze durmanın murdar korkusu

Kendi soyunun acı-kan kokusu

Ölüm kalın kar homurtusu

gecenin en aç yerinde.., akçıl

Ve eşkıya çatışmaları

Yürekleri hoplatan atları oynaştıran tedirgin

Pas tutmaz aynalarında haber kanatlı ışık kuşları

Ve gür bıyıklarıyla

O an sesler değişir tüfeklerde törensiz

En gerçek ilkellik dayatır kendini

Araziye uyan kazanır yaşamı

Dağlar aldırmaz bu yazgıya

Yas tutmak yazılmamıştır alınlarına

Yankıları kalır uçurumlara bir de kuş kanatlarına

Günün en çetin yerinde kan damlaları… akçıl

Ve atları eşkıyaların can teslim ettiği

Atlar ki çoğunda tek başına dağları sırtlayan

yolları kaplayan

Köpükler cirit atarken terlerinde suyuma el bağlayan

Gaysarlıktan yırtan

sonra kalın soluklarıyla tenimi ürperten

Kalkan yelelerinde paslı rüzgâr iklimi

Gökyüzünü bulutlayan kişnemeleri binicisinin kimliği

Öfkenin yeğin duruşu toynaklarında

Ve kaçağın en sıcak sarılışı boynunda

dirim sevinci

Ya da sarsılarak yıkılırsa sırtından apansız

yapayalnız binicisi

Hüznün en bakımsızı gözlerinde… akçıl

Eşkıyayı eşkıya yapan bineğidir