Mesut Biçim Kürtçe Mevlid Lyrics

Bavê Ehmed 'Ebdullahê nûcivan

Layiqê navê Muhemmed pir bi şan

Rind û levhatî gelek bû bê hîsab

Guh neda bê 'arî û karê xerab

Wesfê 'eybê lew li dora wî nebû

Lew ku nûra Ehmedê pak pê re bû

Pir şêrîn bû ber dilê bavê xwe ew

Sed deveh dabû di ber canê wî lew

Pîr bû 'Ebdulmutalîb lê wî di zan

Hê nekir xwey zewcê 'Ebdullahê can

Xwest ku jê ra bîne jinekî pir delal

Hem ji malek pir esîl û nan helal

Nav temamê qîzê rindê Mekkiya

Jêr munasîb dît keça Wehb maliya

Amîne pak û temîz bû bê qeder

Hem esîl û nazenîn û mu'teber

Pir şeref daye Xwedayê La-mekan

Ew neqand ji walîdê cumle cîhan

Rabû 'Ebdulmutalîb kir kar û bar

Dawetek gelkî mezin çêkir ji war

Xelqê Mekkê tevde hatin dawetê

Hem nîkaha wan birin wê saetê

Barî nûr ser bûk û zava wê demê

Da melek tesbîhê Rebbê 'aleme

Pir bi qedr in ew li ba Reb herdu zat

Lew ji wan çêbû ye fexrê kâinat

Ew muşerref bûn bi nûra Ehmedî

Daye wan ev lew Xwedayê Sermedî

Borî şeş meh ser wîsala herdukan

Ew se'îd bûn nêv şev û roj her zeman

Lê ku zava çû dîyarê xurbetê

Amîne bi hemlê xwe ma der hesretê

Çû gihat karwanê Şamê da herê

Boy bi bînê hewceyên mal daye rê

Lê nebû qismet werê ew ber bi mal

Lew nexweş ket ma li Medînê bê mecal

Xelqê karwan çû bi rê ket dil bi jan

Ma lê 'Ebdullah di nêv êşa giran

Wextê karwan hate malê ew ne hat

Wî nema dît bavê û dê yar û welat

Çunkî bazirganê karwan da xeber

Ketiye huznê xanedan lew bê qeder

Lew zû Haris çûye Yesrîbê ji mal

Lê vegeriya ew tenê hat bê heval

Bîst û pênc sal 'umrê canê dîlberê

Şerbeta mergê vexwar wî li wê dere

Ma li Yesrîbê mekanê hîcretê

Ma li Yesrîbê diyarê fîrqetê

Ew li xurbet ma tenê di nêv meqberê

Lew ne hat wesla hebîb û ma dere

Hingê 'Ebdulmutalîb ma pir neçar

Bûye xemgîn ew ji derdê bê debar

Wê ji êşa nav û dil bê îxtiyar

Pir rijandin hêstirê çavan bê jimar

Bûye mehzûn her çi tiştê her zemîn

Ser wefata bavê narîn pir girîn

Herdu çavê Amîne bûn mislê çem

Yek demê muhlet nedayê derd û xem

Wey weled yar wey weled yar wey weled

Lew nedî wî kodekê min sed meded

Ka 'ezîzê min çima ma li xurbetê

Ez tenê hiştim di nêva fîrqetê

Kanî 'Ebdullah civanêm kir wefat

Daye ser cerg û dilê min lew şewat

Ma heye teqet bigirim hey hewar

Ser dinê çawa bikim sebr û qerar

Hate girtin ser mi deriyê wesletê

Mam di nêva ah û derd û hesretê

Ma yetîm ewladê min ma bê xwedî

Wî li dinyê carekî bavê xwe nedî

Xem ne xwe ey dayika can Mustefa

Nav dilê xwe bavê ji van derd û cefa

Ew yetîm anî dinê bi hîkmeta

Kirye emsal ew ji boyî milleta

Bê xwedî namîne ev nûra cîhan

Lew ji bo wî Rebbê 'alem bû şivan

Rebbê 'alem çêtir e hji her hamiya

Hazir û hem nazir e lew li her ciya

Em ji eşqa can û dil ba xweş kelam

Her bibêjin es-selat û wes-selam