DIMA Lyrics

Ήμουνα 19, πίσω στο 93

Πισω στην Ρωσία αρχίζει αυτή η ιστορία

Με λένε Ιγκόρ και αυτή είναι η ιστορία του ποντιου

Και αρχίζει πολύ πίσω στις 19 Μαΐου

Ειμασταν 5 αδέλφια και εγώ ο πιο μικρός

Ο πιο ήρεμος και σίγουρα ο πιο παραγωγικός

Λοιπόν έφυγα Ελλάδα μόλις στα 19

Οταν ένας γνωστός μου έκανε πρόταση για δουλειά

Οπότε έκανα βαλίτσες και όλος ο κόσμος μου ανήκει

Με τον αδελφό μου τον Slavik μέσα στην Θεσσαλονίκη

Μέσα στην Αριστοτέλους, χωρίς να έχουμε λεφτά

Ένας μπάρμπας μας έκανε προσφορά για δουλειά

Μου δίνανε μπράβο είσαι άψογος σε ότι κάνεις

Και τότε μου δώσανε το όνομα Γιάννης

Η κόρη του αφεντικού μου λεγε Γερμανικά ξέρεις?

Ειπα στην κοπελιά εμένα δεν με κοροιδευεις

Πίσω στην Αριστοτέλους, από αυτόν μακριά του

Να νε καλά ο νονός τότε που μου έδωσε την βοήθεια του

Γιατι λεφτά δεν είχα και για αυτό χάρηκα

Όταν έβγαλε και μου έδωσε 20 χιλιάρικα

Ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε, ειμασταν στα τρένα

Το αφεντικό ήθελε τσιγάρα κοιτούσε εμένα

Και παρόλα αυτά τι και αν δεν είχα δεκάρα

Με τα λεφτά που μου έδωσες ο νονός του πήρα τσιγάρα

Και έτσι από Θεσσαλονίκη έφυγα Κομοτηνή

Μόλις στα 19 κυνηγούσα την ζωή

Ήταν πλέον γνωστό, ο Ιγκαρ όλα μπορεί να τα κάνει

Γι αυτό κάτι συγγενείς με στείλανε για τσοπάνη

Και έτσι πήγα, για να βγάλω ψωμί

Ορεξη για δουλειά μα μακρινή διαδρομή

Ο τσομπανης μου χε πει, για σένα θα με κει

Μου έδωσε μια στέγη και ένα πιάτο φαΐ

Μία μέρα που ήθελα να ξυριστω

Από το γκαζάκι φωτιά και πήγα να καώ

Καηκε όλο μου το χέρι για να βγω έκανα κόλπα

Γιατι έπεσε το τραπέζι μπροστά στην πόρτα

Μάιο του 94 μας κοροιδεψαν στην δουλειά

15 μέρες χωρίς να μας δίνουν λεφτά

Πήγαμε αλλού, το μέλλον πια ήταν μυστήριο

Μας κλείσανε στο τμήμα δεν είχαμε διαβατήριο

Και έτσι έφυγα για Κρήτη, σαν να είμουν βιαστικός

Το αφεντικό με κράτησε απέξω μου λέει είσαι κοντός

Μία μέρα που έβρεχε, με πήρε μόνο στο κόλπο

Με είδε να δουλεύω στα κρυφά, με έπαιρνε πρώτο πρώτο

Μα Είπα φτάνει αυτό, θα γυρίσω στο χωριό

Και με την επιστροφή μου, δεν περίμενα να δω

Μια γυναίκα αυθεντική και ήξερα ότι την αγαπώ

Από την πρώτη στιγμή είπα πως θα την παντρευτώ

Παλι πίσω στην Ελλάδα, για 3η φορά

Το αφεντικο είπε στα Λαγκαδίκια έχουμε δουλειά

Πως να φανταστω, ενώ λύνω το κάθε θέμα μου

Έρχεται ο αδελφός μου και η έγκυος γυναίκα μου

Το αφεντικό είχε δουλειά αλλού, και έπρεπε να φύγει

Μα εγώ είχα τωρα οικογενια, ο Γιάννης εδώ θα μείνει

Και σε ένα χωριό κοντά στην πόλη

Γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος και τον είπαμε Γρηγόρη

Μα δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την στιγμή

Ολοι μαζί στο σπίτι μου, η γυναίκα μου περίμενε παιδί

30 περίπου άτομα μέσα στην μικρη μου κουζίνα

Μα κάθε μέρα στην δουλειά για να βγάλουμε τον μήνα

Μα η πιο σκοτεινή και τρομαχτική στιγμή

Όταν ένιωσα ένα μαχαίρι να μου τριπαει στην ψυχή

Τότε που ένιωσα ότι δεν είχα κανέναν στο πλευρό μου

Όταν έχασα τον μεγαλύτερο αδελφό μου

Μα αυτό δεν με έριξε, δεν φάνηκε το δάκρυ μου

Έχω μια ολόκληρη οικογενια να βασίζεται στην πλάτη μου

Πατέρας μητέρα γυναίκα και παιδί

Είπα δεν με ρίχνει τίποτα, η ζωή θα με βρει νικητή

Το 2005 εποχή που νοσταλγώ

Όταν άρχισαν να στρώνουν τα πράγματα και να ηρεμώ

Και πως συνεχίζει η ιστορία σαν να ήτανε ποίημα

Γεννήθηκε ο δεύτερος μου γιος και τον είπαμε Ντιμα