Tanıksız Tutanaklar Lyrics

Yan alev alev

Yan yeniden

Yan; yana yana, kana kana, döne döne

Yan; turnaların kanadında söne söne

Can takvimsizken

Can iklimsizken

Zor; bilsen ne zor karanlığa ışık olmak

Zor; zindanlarda aydınlığa âşık olmak

Zor; ölümlere, talanlara tanık olmak

Ve onlar kırılmaya yüz tutmuş gecelerin

Dileklerinde kalmış yıldızları yok sayıp

Ve onlar hayalleri yorulmuş hecelerin

Her noktasına sinmiş yalanları kutsayıp

Gördükleri düşlerin hayrını unutarak

Ve siyah kabuslara basarak yürüdüler…

Onları anlatmaya ne söz yeter ne kâğıt

Baktığım her yer siyah, gördüğüm karanlıkken.

Semayı kaplıyorken bin hüzün bin bir ağıt

Ve can denen mutluluk yalnızca bir anlıkken

On yedinci yaşına doyamamış Erdal’ın

Gencecik bedenini asarak yürüdüler…

Onlar ki yangınlardan bir avuç kül alarak

Bir Anka kanadına yüklediler günahı.

Onlar ki meleklerin hüznüyle azalarak

Bir çölün kumlarına defnettiler sabahı.

Ve onlar, Kerbela’ dan karanlık bir menzile

Hüseyn’in gözyaşına basarak yürüdüler…

Kan, acıya kan

Kan ve duman

An, saatlerden çaldıkları tek umutken

An, gözümüzde yağmur olmuş bir bulutken

Yan umut için

Yan için için

Sor; gecelere, acılara, siyaha sor

Sor; alevlere, yangınlara, günaha sor

Sor; Maraş’a sor, Sivas’a sor, semaha sor.

Çünkü onlar, yok sayıp görünen her ne varsa

Varlığından utanıp, gizleyerek gün be gün

Var ettikleri suçun gölgesi ne kadarsa

O çıkmazın nurunu izleyerek gün be gün

Karanlığın düşmanı, günahsız Nesimi’nin

“Enel Hak” şiarını kısarak yürüdüler…

Yürüdüler an be an, yürüdüler durmadan

Simsiyah gölgeleri suç gibi sürüyerek.

Yürüdüler, “bu gidiş nereye?” hiç sormadan

İki nefes arası sessizce çürüyerek.

Tanıksız tutanaklar bırakarak takvime

İçlerindeki kini kusarak yürüdüler