Gelme! Lyrics

Gelme kadın, gelme!! Bana dokunma, yanacak ellerin

Günahlarıyla harlanan bu ateşe sorma, ben neyim

Bıraktığın kadar yokum, hatırladığınca varlığım

Görmesen de gözlerini her kapadığında senleyim

Herkes şimdi düşman, her kesim bi' başka yabancı

Toplum dışında kalmam belki sence saçma sapandır

Bunca yıldır yaptığım en doğru şeyse sanırım

Canını acıtacağımı bile bile bu aşka başlamamaktı

Korkularımı sorgularsın, korkak değilim oysa ki

Bi' damla olsun incitmekten başka korkum yok tabii

Çok basit bi' denklem, biz eksi ben eşittir hayat

O yüzden iyilik etmek istiyorsan Azrail'im ol da git

Sokakta uyuyan çocuğa sor, mutluluk kaç akçedir

Mutluluk mayın döşenmiş sınırdan kaçak geçiş

Benden uzak duranın ödülü mutluluk, canım

Aşkından gözlerim kör amma seni de görmeyecek kadar değil

Düşler kur, düşecek nasıl olsa

Elbet hayat bitecek nasıl olsa

Bir ömür yanmak istemiyorsan

GELME

-Gel, seninle buz kesip de sonra ateşe yürüyelim

-Güneş umutla doğsun ve hep çocuk kalsın, büyümesin

Desem de sen aldırma bana, geçer bu masum hâlim

Bahar misali tutsan bile bi' güz gelir ve çürür elim

Kovmuyorum, hayır; kaç ve benden kurtar kendini

Cehennem bile hiç görmemiştir böyle şeytan ben gibi

Rüyanı sömüren iblisim ve karamsar bi' ressam

Gözyaşlarım mürekkep, çizerim mutsuzluğun resmini

Titreyen mum ışığı bitmeyen geceyle meşk ederdi

Öyle çok severdim seni, "hiç sevmeseydin keşke" derdin

Gözümden okusan adını küçümserdin volkanları

Bilsen ki ecelim, ölmek için bi' saniye bile beklemezdin

Yoksun ve yokluğunda yoksunluktan yoksulum

İyiyle kötünün Araf'ında kaybolan en son kulum

Gelme, kadın; ruhum kıştır, kâlbim ayaz, üşürsün

Düşünme beni, gülümse hep; gül benim için de, olur mu

Düşler kur, düşecek nasıl olsa

Elbet hayat bitecek nasıl olsa

Bir ömür yanmak istemiyorsan

GELME