Τα μάτια σου δεν μπόρεσαν να δουν

Το πρόσωπό μου όταν έκλαιγε τις νύχτες

Τα χνάρια μου δεν έφτασαν εκεί

Που με περίμενες να πάρω εγώ τις πίκρες

Κι έτσι ποτέ δεν μπόρεσες να πείς

Πως μ' αγαπούσες και με πρόσμενες να έρθω

Με άφησες στην άκρη της γραμμής

Παραμυθάκια εγώ μονάχη μου να γνέθω

Η ζωή μου στο κορμί μου

Βεβηλώθηκε

Και το χάραμα με είδε

Και λαβώθηκε

Η ζωή μου στο κορμί μου

Ματαιώθηκε

Κι η ψυχή σου μες στο χάραμα

Προδώθηκε

Τώρα στης κάθε ανάσας τη πνοή

Στοιχειώνουν ζωντανά τα όνειρά μου

Πίσω απ' το τζάμι στέκ' η αλήθεια μου

Ψάχνει τους δρόμους να σου στείλει τη καρδιά μου

Και κάθε που δακρύζουν οι ουρανοί

Εσύ μου λες << έιχε παλιόκαιρο... θυμήσου>>

Μα εγώ θα στέκω πάντα ζωντανή

Και θα παλεύω να νικήσω τη φωνή σου

Η ζωή μου στο κορμί σου

Παραδόθηκε

Και το χάραμα με βρήκε

Και λυτρώθηκε

Η ζωή μου στο κορμί σου

Αθωώθηκε

Κι η ψυχή μου μες το χάραμα

Χρεώθηκε

(X2)