Multo! Multo! Lyrics

Sa kalagitnaan ng gabi, may narinig akong ingay,

Mga anino sa dingding, parang may gustong magpakilala.

Nagpaparamdam sa dilim, nagmumulto sa bawat sulok,

Nagkukulitan, nagtatawanan, parang fiesta ng mga multo!

Multo! Multo! Nasaan ka ba?

Oh, may multo sa tabi!

Takbo, hila ang kumot, wag kang aalis!

Oh, dito na sila, mga multo sa bahay.

"Hala!", sigaw ko ng malakas,

"O-oo, may multo nga, nagwawala!"

Silip sa bintana, walang makitang tao,

Pero may kumakatok, parang trip ng mga multo.

Dahan-dahan kong binuksan, biglang may sumulpot,

Nagniningning ang mata, parang ilaw ng poste sa kalsada!

Multo! Multo! Nasaan ka ba?

Oh, may multo sa tabi!

Takbo, hila ang kumot, wag kang aalis!

Oh, dito na sila, mga multo sa bahay.

"Hala!", sigaw ko ng malakas,

"O-oo, may multo nga, nagwawala!"

Pero wag kang matakot, sila'y pabiro lang.

Mahilig magtago, parang batang naglalaro lang.

Kaya't kung marinig mo, ang kanilang tawanan,

Sumabay ka nalang, at baka ikaw'y kanilang biruan!

Multo! Multo! Nasaan ka ba?

Oh, may multo sa tabi!

Takbo, hila ang kumot, wag kang aalis!

Oh, dito na sila, mga multo sa bahay.

"Hala!", sigaw ko ng malakas,

"O-oo, may multo nga, nagwawala!"

Kaya't kung makatapak sa bahay kong ganito,

Huwag kalimutang ngumiti sa mga multong naririto.

Isang gabi't isang kwento, sa bahay na puno ng misteryo,

Ngunit tandaan, sa bawat takot, naroon din ang tawa at ligaya!