Pontia ft. Stoic Muzik Lyrics

Φέτος μαλάκα δεν παίζω

Δεν θέλω Ferrari και Benzo

Τη νύχτα μόνος το δουλεύω

Γι'αυτό που αγαπάω παλεύω

Δίπλα δεν θέλω εχθρό μου

Τα αδέρφια θέλουν το καλό μου

Στη φάση ήρθα για να πάρω ότι αξίζω και είναι δικό μου

Δεν έγραψα ψέμα ποτέ μου

Ξεσκόνισε όλα τα κουπλέ μου

Στα κατεβάζω απ'το ράφι στα φτύνω αν θες πίνοντας τον καφέ μου

Φέτος πηδάω τα εμπόδια

Ελάτε να βάλετε όρια

Πίσω μου έρχονται οι Θεσσαλοί και η κοριτσάρα μου Πόντια

Ότι ακούσεις να ξέρεις το έκανα και ότι θα πω θα το κάνω

Έχω κεφάλι ξερό, δυνατό μία τάση να το παρακάνω

Και το κομμάτι αυτό ίσως γίνει και ενα απ'τα αγαπημένα μου

Μια ζωή βιαστικός σε ότι κάνω

Πιο βιαστικός και απ'τη γέννα μου

Κοπέλα κοιτάει τις βιτρίνες

Όσο σκέφτομαι και γράφω ρίμες

Αν μου αρέσει αυτό που φοράει της λέω είσαι η πιο όμορφη απ' όλες εκείνες

Όσο εσείς τις ποτίζετε ντρόγκια η δικιά μου κοιμάται στον ώμο μου

Ανοίγει μαζί μου τον δρόμο μου

Μου λέει σ'αγαπάω αγόρι μου

Οι ζωές μας στις πόλεις σαπίλα

Η δουλειά μου έχει γίνει ρουτίνα

Χαλάω τα λεφτά μου όλα στο φαγητό και σε ηχογραφήσεις το μήνα

Όσο το γράφω και το δοκιμάζω ένα σφίξιμο έχω στο στομάχι

Οι μπάρες μου αυτές είναι τόσο βαριές που μπορούν να σου σπάσουν την πλάτη

Βγαίνουν αυθόρμητα από το μυαλό μου όλα τα γαμημένα τετράστιχα

Αν δεν σε είχα εδώ και σε άφηνα

Μακριά σου δεν ξέρω τι θα'κανα

Κι έχω ένα κόλλημα πάντα ραπάρω σαν να 'χασα ότι αγάπαγα

Θα πονάει πιο πολύ το για πάντα μαζί όταν φύγεις κι εσύ στο διάστημα

Φέτος μαλάκα δεν παίζω

Δεν θέλω Ferrari και Benzo

Τη νύχτα μόνος το δουλεύω

Γι'αυτά που αγαπάω παλεύω

Δίπλα δεν θέλω εχθρό μου

Τα αδέρφια θέλουν το καλό μου

Στη φάση ήρθα για να πάρω ότι αξίζω και είναι δικό μου

Δεν έγραψα ψέμα ποτέ μου

Ξεσκόνισε όλα τα κουπλέ μου

Στα κατεβάζω απ'το ράφι στα φτύνω αν θες πίνοντας τον καφέ μου

Φέτος πηδάω τα εμπόδια

Ελάτε να βάλετε όρια

Πίσω μου έρχονται οι Θεσσαλοί και η κοριτσάρα μου Πόντια

Με ρωτάνε άμα έχω lockάρει απ'τα tracks μου τα πνευματικά δικαιώματα

Αν με κλέψουν θα γίνουνε πτώματα

Δύο μέτρα βαθιά μέσ' τα χώματα

Βγαίνουν οι ρίμες αβίαστα μεσ' το μυαλό μου ακμάζει ο οίστρος

Ώσπου μία μέρα να τα καταφέρουμε πρίν μας τυλίξει ο ίσκιος

Βγαίνουν στους δρόμους και κάνουνε deals τα αλάνια απ' το περιθώριο

Τους είπα άμα μείνω από φράγκα θα τους δώσω τα tracks μου να τα βγάλουν στο εμπόριο

Η επανένωση με τους δικούς μου κουράγιο για τη δύναμη μου

Ζω την κάθε μου ημέρα σαν την τελευταία χαρά της ζωής μου

Η τέχνη μας θέλει προσπάθεια

Με κοιτάν με τα μάτια του πάνθηρα

Παραμονεύουν όλοι στη γωνία και σίγουρα δεν μου έχουν συμπάθειά

Κι εγώ πάνω στο beat ματωμένος

Να τρέχω σαν κυνηγημένος

Όσο κι αν δεν τους αρέσει το ξέρω κρυφά το ακούνε στο τέλος

Να τους πείς η ζωή θέλει κότσια

Οι γονείς καθώς σπρώχνουν καρότσια

Οι μαλακές μας βάζουν εμπόδια στο λαιμό θα τούς σφίξω με δυο

Μου είπαν η ζωή θέλει ρίσκο

Με αλήτες του δρόμου τη βρίσκω

Κι εγώ το 24 θα αδυνατίσω πρίν βγάλω τον πρώτο μου δίσκο

Φέτος μαλάκα δεν παίζω

Δεν θέλω Ferrari και Benzo

Τη νύχτα μόνος το δουλεύω

Γι'αυτά που αγαπάω παλεύω

Δίπλα δεν θέλω εχθρό μου

Τα αδέρφια θέλουν το καλό μου

Στη φάση ήρθα για να πάρω ότι αξίζω και είναι δικό μου

Δεν έγραψα ψέμα ποτέ μου

Ξεσκόνισε όλα τα κουπλέ μου

Στα κατεβάζω απ'το ράφι στα φτύνω αν θες πίνοντας τον καφέ μου

Φέτος πηδάω τα εμπόδια

Ελάτε να βάλετε όρια

Πίσω μου έρχονται οι Θεσσαλοί και η κοριτσάρα μου Πόντια

Φέτος μαλάκα δεν παίζω

Δεν θέλω Ferrari και Benzo

Τη νύχτα μόνος το δουλεύω

Γι'αυτά που αγαπάω παλεύω

Δίπλα δεν θέλω εχθρό μου

Τα αδέρφια θέλουν το καλό μου

Στη φάση ήρθα για να πάρω ότι αξίζω και είναι δικό μου

Δεν έγραψα ψέμα ποτέ μου

Ξεσκόνισε όλα τα κουπλέ μου

Στα κατεβάζω απ'το ράφι στα φτύνω αν θες πίνοντας τον καφέ μου

Φέτος πηδάω τα εμπόδια

Ελάτε να βάλετε όρια

Πίσω μου έρχονται οι Θεσσαλοί και η κοριτσάρα μου Πόντια