Marek Aureliusz Lyrics

Dlaczego miałbym przestać

Zjadam najlepsze żarcie

W najlepszej knajpie

A i tak, chcą mi zostawić niesmak

Chciałbym poprawić pejzaż pragi

Bo szary jest, jak stary Verdansk

Ludzie tu śliscy jak po deszach dachy

Mając ambicje wychodzisz na marzyciela

Chciałbym trafić w wersach w serca

Z precyzją jak John Wick

Ja mam wygrać wyścig a każdy inny

Tylko zawodnik

Dlatego biegnę jak Usain Bolt

Dam hienom lekcję jak król lew wciąż

Bije rekordy jak SuperBowl

Nagły fejm to nabój nie potrzebuję go

Nie potrzebuje nic jak Marek Aureliusz

Nie poszczę, bo konsumuje naraz paru raperów

Zapierdalam na rowerku jak ojciec Mateusz

Robię to, co lubię ja sam nigdy nie robię jak wielu

Skreśl to - potrzebuję dwie rzeczy na pewno

Jedną - może w sumie być notes a drugą paszport

Chociaż nie jestem na eksport

Moja twórczość to rozmyślania

Szkoda ująć ją w paru zdaniach

Hip-hop to sport jak olimpiada

Trzeba biec szybko by przegonić diabła

Pracuje by, wydać diament

Siedzę i trzymam wartę

Jak cerber albo hades

A częściej słucham taco/mate

Więc może lepiej Wisłę

A może lepiej morze

Zanoszę się na comeback

Zakorzeniam się na dobre

Nie chce słyszeć, ze znowu cos mi nie wyjdzie

Wejście smoka mnie nie boli, ziomek bardziej boli mnie

Wyjście, bo przecież GOAT'a się nie prosi o złoty wers

On i tak przyjdzie

Przed wami właśnie stoi jubiler

Choć to nie chain'y a praca zdobi mu imię

Buduje studnie, gdy inni naiwnie myślą ze szklanka napoi pustynie

Potrzebuje dwie rzeczy prawie jak Marek Aureliusz

Nie poszczę, bo konsumuje naraz paru raperów

Zapierdalam na rowerku jak ojciec Mateusz

Robię to, co czuje ja sam nigdy nie robię jak wielu