Nasle Man Lyrics

Elevate This Mix Sounds Mad

نمیخواستم رشته هام پنبه شن

ولی نگزید کسی اینجا ککشم

همینا باعث شدن طرد بشم

هم باعث میشن گاهی خسته شم

هنوز میبینی جوینتو تو دستشم

هنوز همه حرفاشون به چپشن

میگن اینجا به همسنام نسله بد

اخه نسلم یاغیو سرکشن

نمیدونن چی دلیل شد بدشه

تخمشونم نیست زخم و دردت

نمیرسید به هیچ گوشی حرفت

برسه هم نیست درک و فهمش

انگاری دارن تو گوش پنبه

سراشون تو برف عین کبکه

ولی دیدم استعدادم گنجه

یه روز صدامم کفه شهر پخشه

دیگه ندارم حوصله چاقالا

انقدر کصشعر شنیدم تا حالا

بهشون رو میدی نمیزنن کم کیر

منم دیگه بستم از رو شمشیر

ندارم لاشی بازی تو گروه خون

هرچی بال بال زدیم تهش سقوط بود

بزرگ شدم و اصلاشون دروغ بود

حقیقتم صداش تو سکوت بود

نمیسازم بت من از هیچکیو

میکشم تبرو رو بتاشون

دارم جاساز داشبورد ۲۰ جیو

اینا هرچی کاشتن خیار بود گلاشون

من خودمم نیستم دو رررو

از بچگی کله شق پرررو

اون که الگوته نیستش الگوم

داشی living by my own rules

حاجی دیلو با بالایی بستم

تنها کسیه که بهش من وصلم

کش میاد تپل پیه کسبم

بشه یهو دردسر من هستم

بد با خاین همه توی نسلم

برا رسیدن به هدف کنس بد

دیدم خونه هم سنام رو جدول

ايگو رو کوبیدم ساختم از اول

هر روز داستان پیش میاد واس ما

مانع راه داشت پریدم تارزان

ندارم اعصاب نکنید fuck بام

قیر آسفالت زیر پام آشناست

میشه آفتاب آتیشه گانجام

بیبیم بالا خودمم ناسا

سفید کارمام وینره فایتام

شدش fucked up عینه مرد وایساد

نمیخواستم رشته هام پنبه شن

ولی نگزید کسی اینجا ککشم

همینا باعث شدن طرد بشم

هم باعث میشن گاهی خسته شم

هنوز میبینی جوینتو تو دستشم

هنوز همه حرفاشون به چپشن

میگن اینجا به همسنام نسله بد

اخه نسلم یاغیو سرکشن

نمیدونن چی دلیل شد بدشه

تخمشونم نیست زخم و دردت

نمیرسید به هیچ گوشی حرفت

برسه هم نیست درک و فهمش

انگاری دارن تو گوش پنبه

سراشون تو برف عین کبکه

ولی دیدم استعدادم گنجه

یه روز صدامم کفه شهر پخشه

توی نسل من زندگي سختو

انگار پرت شدي از روی سخره

رد دادی داری ميدی كار دستو

چون روحت به جسمت سرده

خيلي سخته بدي ولوم

اخه مغزت بوده پلمپ

بهتر طرد بشي از اين اُمُلا

تا كه سر ببرن جلوت

بذار برو اصن همه حيوونا

ميخوان باشن توی جنگل

تو كه اتيش گرفتی چیزی نيس

فقط كص نميگي بالا منبر

ديگه خونِ دل شده جوشيده

داره ميبُره پای اين راهزن

جايی نميرسه مغز پوسيده

نسل من روز به روز خاص تر

ميشه باز تر اينجا مغزا

قانونی ولي بازن مرزا

ميشه داد زد شديم ازاد

چيده ميشن ميرن علف هرزا

من خواستم بكنم تغيير

ولی توروم كشيدن هفت تير

باز پای حرفه خودم موندم

ترس تو دلم نذاشتش تأثیر

رنگ جامعه هر روز سياه تر

خوشحالی حرومه فقط گريه

شكم دزدا هروز سير تر

تا كه پيدا كنن اينا قبله

سمبل كشورم ميشد خوبی

اگه كص كشا نكنن ذبحت

اما ميدونم اون روز دور نيس

ماها ميشكافيم حتی باشه دجله