Santo Domingo Lyrics

Γονυπετής σε εκείνον προσευχήθηκε

Μεγάλη η χάρη σου Άγιε μου Δομίνικε

Γερνει το σωμα της κι απλώνοντας το χέρι

Κλαίει γοερά μα με φωνη που τρεμει

Δε θέλω αλλο ετσι ασήμαντη να ζησω

Σε ενα νησι μπορώ κι εγω να επιζησω

Το νιώθω είναι γραφτό

Δεν εχω τίποτα απ'τους άλλους να ζηλέψω

Και στον αφρό μπορω ακομα να επιπλεύσω

Τι σου θυμίζει αυτο

Ποιος πιστεύει στα θαύματα

Ποιος πιστεύει στα νούμερα

Ποιος αρκειται στο τίποτα

Ποιος ξυπνα χαραματα

Ποιος κουράζεται σημερα

Που' ναι τα βάρη ασηκωτα

Στην αποθεωση του τιποτα

Εβαλε ο αγιος το χερι στην οθόνη

Και μ' ενα κλικ φτασαν τα ψωνια στο σαλόνι

Βροχη τα like, το κοινό παραληρεί

Γι' αυτό το πρόσωπο πώς γράφει στο γυαλι.

Ξέρει να τραγουδά και θέατρο να παιζει

Και να λικνιζεται απάνω στο τραπέζι

Συντονιστήκατε

Κι αναδυόμενη απ' την ανυπαρξία

Πώς αποκτάει το μηδέν μεγάλη αξία

Ζαλιστηκατε

Ποιοι γουστάρουν τα σκάνδαλα

Ποιοι πεθαίνουν για ίντριγκα

Ποιοι κληρώθηκαν για έρωτα

Για ποιους τα φλας να άστραψαν

Ποιοι με αστέρι γεννήθηκαν

Ποιοι ξεμείναν στα αζήτητα

Αποθεώνοντας το τίποτα