Wasmachine ft. Anna Knobbout Lyrics

Mijn brein is nu in de wasmachine

Zestig graden, samen met mijn dekbed

Over een uurtje haal ik hem eruit

En leg ik hem in de zon

Vertel me, is er een resetknop

Voor mijn eigen gemoedsrust?

Voor dat wolkje verdwaald

Tussen mijn eindeloze gedachten

Ik geef het te eten en wat wijn

Als het helpt om af te dwalen

Van mijn stroom van gedachten

Die cirkelen om jouw bestaan

Maar nog steeds leg ik hem rustig

In de lichtgele zonnestralen

Laat ik hem warm worden

En net voordat hij verbrandt, haal ik hem op

Mijn brein sputtert nog wat tegen

Als ik hem oppak en begin te aaien

Wordt hij rustiger en kalmer

Tot hij als een tam konijn in mijn armen ligt

En dan start de computer weer opnieuw

Het programma begint te lopen

Beelden komen dan weer op

En haperen steeds op dezelfde plek

Als een machine die vastloopt

Nog steeds die cirkels

Als een paard dat blijft rennen

Altijd weer die convicties

Als een nijlpaard wat mij plet

Ben jij nog steeds in beeld

Ik wil de gedachten in de fik steken

Je boeken verbranden en het as

Uitstrooien over duinen

Zodat alles wordt meegenomen

Door razende winden

Maar de machine geeft niet op

Hakkelt verder door muren van mijn brein

Is dat het enige wat nog over is?

Jouw bestelling geplaatst in mijn bedrijfje

Wat ik maar niet verzonden krijg

En wat nog altijd tegen de muur ligt

Zijn oogjes priemen door de nacht

Terwijl mijn hersenen kraken

En de tandwielen haperen

Terwijl alleen dat ene beeld

Mijn leven overhoop haalt

Ik wil mijn brein wachten met Lenor wasverzachter

Zodat de hoekjes minder scherp lijken

En de vlekjes van jouw bestaan

Wegspoelen door de goot

Ik spoel je weg door de goot