Bıktım Bu Oyundan

Değildi benim ilk tercihim susmak Anlatsan bile anlayamazlar

Bu yük omzuma biraz ağır ama Oluyorum gün geçtikçe paranoya

Zihin hadi kalk toparlan diyor bana Benim bunu yapamayacağımı bile bile

Kafam içi dolu patlayacak gibi Bakamamışım bir kere gökyüzüne

İçimde boşluklar var uzay gibiyim ama dert etmem ki

Kafamı kaldırınca her bir düşman korkuyor bunu ben bilmem ki

Her şeyimi kaybettim evet ama buna asla sabredemezdim

Ben tıpkı Ados gibiyim kendimle muhatap olmakla lanetlendim

Sus! Bana sus deme artık sözcükler içimde isyanlarda

Destek beklemiyorum artık hayatımı sikecek insanlardan