Ağladık

Herkes senin ışığını severken ben razıydım karanlığına,

Çareler ararken içimizdeki sorunlara, bahaneler yarattın sen bana,

Sevgin yoktu bana zaten anlıyordum ama,

Elimde değildi hiçbir şey, istemeden sevdim seni anlasana.

Ben oksijenim sanmıştım seni,

Nefesimi keseceğini bilemezdim tabi,

Boğazımda düğümlenen kelimeler değil soluğum,

Bir o kalmıştı bende, onu da alıyorsun.

Burnumda hafif bir yanma ve gözlerimden süzülen yaşlar,

Seni anlatmaya ve bana acı çektirmeye başlar.