Ahon

Sa dami ng panget na nangyare, natutunan kong masanay magisa

Di na muling aasa sa iba ,mga tropa na tinabla pinilit tumayo sa sarili kong mga paa

Bagama't nahirapan sa umpisa, alam kong ito ang reyalidad

Kinagat ang buhay, dumaan ang taghirap, nakatingin sa posibilidad na baka sa buhay umangat

Kaso mo nga lang parang hindi sumangayon sa akin ang kapalaran

Sunod sunod ang mga dagok, hindi ko inaasahan, mabigat, maitututring na kamalasan

Mga mata ay pinunasan, dulot ng mga luhang hindi ko na mabilang, alam kong alam na to halos ng karamihan

Sa bawat pagbangon na di mo na alam kung para san

Mas maigi pa ang mabaon sa utang, iwanan ka nang pinakamatalik mong kaibigan

Kesa sa mawalan ka ng inspirasyong lumaban at iwanan ka nang mga taong pinaghuhugutan

Nang lakas, gustong isigaw na'to (nang malakas), buong akala ko meron lang to sa palabas

Hindi ko inakalang ganito ang aking landas, nakagapos sa kalungkutan at hindi maka alpas