1710 Lyrics

Unahin ang sarili bago ang iba

Masaya ka ba sa buhay mo tatanungin kita

Nilamon ng materyalismo, takot sa kritisismo

Walang patutunguhan ang buhay mukhang mali to

Tumatakbo ang oras, kaya mo bang habulin

Bago lumabas sarili muna'y sasakupin

Mundo'y hindi patas kung tunay na iisipin

Akala mo malaya pero tayo ay alipin

Mundo na mapanghusga, gusto ko itong takasan

Lumipad papataas, paakyat lang walang babaan

Damahin maigi ang euphoria na nararanasan

Ako ay ayos na basta't may musika't halaman

Hindi naman kailangan, gawin pang komplikado

Sabik sa kaalaman, uhaw sa pagbabago

Handa akong labanan, bangungot ng kahapon

Basta't kasama ka walang saglit na itatapon

Walang saglit na itatapon

Walang saglit na itatapon

Ang buhay pasarapan, hindi 'to pahabaan

Kapag may gusto kang gawin wag kang mag-alinlangan

Lalong lalo na kung wala namang tinatapakan

Ang mga paa kong papunta sa kinabukasan

Na sa sobrang liwanag ay kailangan ng salamin

Mga kasiyahan saking buhay ay dadamhin

Pagkat di ko alam kung ito pa ba ay mauulit

Kaya habang nandito pa ay aking sinusulit

Minulat ang aking mata nakita ang lagusan

Binuksan palaisipan may bagong natutunan

Pumunta sa himpapawid, para makatawid

Sa mga masakit na bagay gusto kong maging manhid

Mga aral ng kahapon ay gabay mo sa ngayon

Hindi mata ang gamit para makita ang ilusyon

Utak ang puhunan upang ito'y maging

Kita

Sarili ko kalaban ko pero ako rin bida